Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΗΓΕΤΗ

Υπάρχουν δύο είδη μοναξιάς. Η καλή, θετική βίωση της μοναξιάς ή η αρνητική.
Στην Αγγλία δημιούργησαν δύο λέξεις για την έννοια της μοναξιάς. Την λέξη loneliness για την αρνητική πλευρά αυτής και τη λέξη solitude για την ηδονή του να είσαι μόνος.

Κανένας ηγέτης, ηγέτης με την έννοια του θριάμβου, την έννοια της ιδιαιτερότηατας και της καινοτομίας δεν τον άφησε ανηπερέαστο η έννοια solitude. Είναι μία βασική διαδρομή για την απομομόνωση και την εύρεση του μονοπατιού της επιτυχίας.

Μόνοι λοιπόν, μπορούμε να ευχαριστηθούμε, να βρούμε τα ΘΕΛΩ μας, το δρόμο που θέλουμε να πάρει η ζωή μας έτσι ώστε αν τελείωνε σήμερα, αύριο να θέλαμε να ζήσουμε ακριβώς τα ίδια.

Έτσι θα βρούμε με ποιον τρόπο θέλουμε να αντιμεντωπίζουμε τις καταστάσεις και να μην πέφτουμε στην κατάθλιψη και την αλλαζονεία και να θυμόμαστε τα λόγια ενός μεγάλου ηγέτη, του Νίτσε: ότι δεν με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατό.