σκεφτομαι και γραφω

Ανακύκλωση.....
Πολλές οι πληροφορίες τα τελευταία χρόνια για την υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Μάθαμε τι προκάλεσε την υποβάθμιση αυτού και με ποιο τρόπο μπορούμε εμείς οι πολίτες να βάλουμε ένα λιθαράκι ο καθένας, για να βελτιώσουμε το περιβάλλον στο οποίο διαβιούμε.
Μάθαμε πως το ποιο εύκολο λιθαράκι που μπορούμε να σηκώσουμε και να τοποθετήσουμε για την ανύψωση του πολιτισμού μας είναι η ‘ ανακύκλωση ΄.

Τόσο εύκολο και τόσο δύσκολο συνάμα. Τόσο εύκολο στα λόγια το να τοποθετούμε τα υλικά που μπορούν να επανακτηθούν μέσω της ανακύκλωσης στους ειδικούς κάδους και ταυτόχρονα δύσκολο να τοποθετούμε σε αυτούς τους μπλε κάδους, μόνο τα συγκεκριμένα αντικείμενα όπως: γυαλί, χαρτί, πλαστικό, μπαταρία, αλουμίνιο.

Το κατάλαβαν οι αρμόδιοι λοιπόν και γράφουν έξω από τους μπλε εκείνους κάδους με περίοπτους ελληνικούς χαρακτήρες: ΚΑΔΟΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ.

Εμείς οι έλληνες λοιπόν, αδυνατούμε να αναγνωρίσουμε το αλφάβητο μας, που τόσο καθαρά διακρίνεται στο εξωτερικό του κάδου.
Πράγματι, είναι άξιο απορίας πως από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες που κάποιες από το σύνολο αυτών παίρνουν τα πρωτεία σε θέματα περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης, εμείς οι Ελληναράδες δεν μπορούμε ακόμα να κάνουμε πράξη αυτό που για όλους τους υπόλοιπους λαούς αποτελεί κανόνα απαράβατο.

Δεν χρειάζεται να μας τιμωρεί το κράτος για να κάνουμε το ορθό. Το κάνει η φύση...
Μας δίνει τη μεγαλύτερη τιμωρία και εμείς ακόμα να συνειδητοποιήσουμε πως τα όρια έχουν στενέψει τόσο που η φύσις μας δείχνει συνεχώς πόσο οργισμένη είναι.

Ανάρτησα κάποιες φωτογραφίες που δείχνουν πως κανένας δεν μπορεί να απολαύσει έναν περίπατο σε δασώδη περιοχή, κανένα ζώο δεν μπορεί να ξεδιψάσει. Ας μην ξεχνάμε την αλυσίδα της φύσης.
Η ανθρωπότητα κάνει ότι μπορεί για να συνεχίσει να υπάρχει το είδος μας μακελεύοντας ότι βρίσκεται στο δρόμο της. Όμως όταν εκλείπει ένα είδος αυτόματα παύει να υπάρχει κι ένα άλλο. Μετά το άλλο, άλλο ένα ακόμα και ούτε το καθεξής, μέχρι να κλείσει ο κύκλος της ζωής.